اروگوئه نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط پرتغالی‌ها کشف شد و شهر کولونیا در سال 1680 توسط آنان بنیان نهاده شد. در سالهای بعدی پای اسپانیایی‌ها نیز به این کشور باز شد. اسپانیایی‌ها در اوایل سده 18 شهر مونته‌ویدئو را تأسیس کردند. در سده‌های 17 و 18 میلادی جنگ‌هایی بر سر مالکیت اوروگوئه بین اسپانیا و پرتغال در گرفت که منجر به پیروزی اسپانیا شد. در سال 1820، برزیل این سرزمین را اشغال کرد و به صورت یکی از ایالات خود در آورد تا اینکه در بین سالهای 1825 تا 1828 انقلاب عمومی آغاز شد و به استقلال کامل در سال 1828 از برزیل انجامید. در تاریخ بیست و پنجم اوت 1825، فردی به نام خوان آنتونیو لاوالیا، خیزش مردم را برای استقلال کشور رهبری کرد و آن تاریخ، اکنون روز تعطیلی ملی می‌باشد.

اروگوئه مراحل پیشرفت را در ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی عمدتادر ابتدای قرن بیستم شروع کرد اما همزمان با تحولات در کشورهای دیگر منطقه و کودتاهای نظامیان، در این کشور کوچک نیز حکومت نظامیان بین سال‌های 1973 تا 1985 باعث شد که روند مردم‌سالاری که بصورتی نهادینه درآمده بود، قطع شود. اما مجددا از سال 1985 دولتهای دموکراتیک برسرکار آمده‌اند.