· آسادو: سنت ملی، کباب انواع گوشت و نوعی سوسیس (چوریزوس) که همراه با شراب قرمز با گیرایی بالا سرو می‌شود.
· دولس دلچه: خوراکی شیرین تهیه شده از شیر و شکر
· پاسکوالینا: پای اسفناج که معمولاً حاوی تخم مرغ و پیاز است.
· میت (mate): چای تهیه شده از یربا (Yerba) که از کدوی میت استخراج شده و آنرا با بومبیلا (نی آهنین) به آرامی می‌خورند.
· امپاناداس: پای کوچک که با گوشت، زیتون، تخم مرغ و هویچ پر شده‌است.
· مارتین طیرو: یک برش پنیر و یک برش نان شیرینی به دانه (دولسه د مصبریلو)
· سس کاروسو: سسی برای سرو کردن پاستا که از خامه، رب گوچه فرنگی، پیاز، ژامبون و قارچ تهیه شده‌است.
· ساندویچ چیویتو: ساندویچ حاوی گوشت گاو، گوجه فرنگی، پنیر و فلفل.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 3:34 عصر توسط Mirzaali
· خوزه انریکه رودو، مقاله‌نویس و اندیشمند
· فلورنسیو سانچز، نمایشنامه نویس
· هورایسو کویروگا، داستان کوتاه‌نویس
· جوانا د ایباربورو، شاعر
· دلمیرا آگوستینی ، شاعر
· ماریا اوژینا واز فرایر، شاعر
· خوان کارلوس اونتی، رمان نویس
· ایدا ویلارینو، شاعر
· فلیسبرتو هرناندز، داستان‌نویس و مقاله‌نویس
· مارید لوررو (Levrero)، داستان کوتاه‌نویس
· ماریو بندتی، شاعر و رمان‌نویس
· ژآکوبو لانگسز، نمایشنامه‌نویس
· ادواردو گالیانو، نویسنده و مفسر اجتماعی که در آمریکای لاتین معروف شد
· جورج ماجفود، مقاله‌نویس و رمان‌نویس
· اریک بوهلر، نویسنده? فنی
. مونته ویدئو زادگاه سه شاعر فرانسوی بوده‌است:
· ژولز لافورژ
· ژولز سوپرویل
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 3:34 عصر توسط Mirzaali
جمعیت اروگوئه 3.5 میلیون نفر است. 85.8 جمعیت از نژاد اروپایی سفید می‌باشد که از اصلیت‌های ایتالیایی اسپانیایی و به دنبال آنها انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، پرتغالی، ایرلندی، روسی، اسکاندیناوی و ارمنی، می‌باشند. دولت و کلیسا بطور رسمی از یکدیگر مجزا هستند. اغلب مردم اروگوئه به دین کلیسای کاتولیک رم اعتقاد دارند (66)، تعداد کمی پروتستان (2) و یهودی و مسیحیان ارمنی (1) و افراد زیادی بدون ایمان (31) می‌باشند.
درصد با سوادی در اروگوئه بسیار بالا است(99) و طبقه متوسط شهرنشین اکثریت این کشور را که در آن درآمد به خوبی بین مردم تقسیم شده تشکیل می‌دهد. در دهه‌های 1970 و 1980 حدود 600000 اروگوئه‌ای مهاجرت کردند و عمدتا به اسپانیا، آرژانتین و برزیل رفتند. بقیه نیز به کشورهای اروپایی و آمریکا سفر کردند. به علت زاد و ولد اندک، امید به زندگی بالا و درصد نسبتا زیاد مهاجرت جوانان، بیشتر جمعیت اروگوئه را میان‌سالان تشکیل می‌دهند. در سال 2006 نرخ زاد و ولد 91/13 در 1000 بود. که بیشتر از کشورهای همسایه اش آرژانتین (73/16 در 1000) و برزیل (56/16 در 1000) است
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 3:31 عصر توسط Mirzaali
3/3 میلیون نفری که اکثریت جمعیت آن را اروپایی‌ها تشکیل می‌دهند، مهد فرهنگ آمریکای جنوبی محسوب می‌گردد. میزان فقر در حداقل ممکن در منطقه‌است وثروت به طور یکنواخت میان مردم تقسیم شده‌است. اگرچه تاریخ سده بیستم این کشور شاهد دیکتاتورهای خودکامه، خشونت و فساد و بحران‌های اقتصادی است، اروگوئه در 25 سال گذشته نمونه بارز یک الگوی اقتصادی و فرهنگی درخشان بوده‌است. از دید برخی از کارشناسان، روند رشد اقتصادی ریورپلات آرژانتین کاملا بر خلاف رونق اقتصادی در اروگوئه بوده‌است.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 3:31 عصر توسط Mirzaali
کشاورزی نقش مهمی را در تاریخ اروگوئه و هویت ملی این کشور ایفا کرده‌است تا اواسط سده بیستم که تمامی کشور مانند یک چراگاه بسیار بزرگ بود (زمینهای کشاورزی) و ثروت بدست آمده درمناطق داخلی کشور در مونته ویدئو بعنوان «کاسکو» (casco ) یا راس مدیریتی خرج می‌شد. در مورد آن گفته می‌شود «Uruguay es la vaca y el Puerto» (یعنی «اروگوئه سرزمین بندرگاه و گاوها است»).
منطقه حیاتی و مرکزی یک چراگاه تاریخی: Estancia San Eugenio, Casupá، دپارتمان جنوبی فلوریدا
امروزه، کشاورزی حدود 10 از تولید سرانه? داخلی کشور را تشکیل می‌دهد و یکی از عوامل اصلی ورود ارز است، که اروگوئه را در رقابت با سایر صادرکنندگان فرآورده‌های کشاورزی نظیر برزیل، کانادا و نیوزلاند قرار می‌دهد. اروگوئه یکی از اعضای گروه کایرنی، صادرکنندگان فرآورده‌های کشاورزی، می‌باشد. کشاورزی اروگوئه از لحاظ تعداد کارکنان و فناوری و محوریت نسبت به سایر رقبا در سطح پایین تری قرار دارد که منجر به بازده? نسبتاً کمتر در هر هکتار می‌شود، ولی از طرفی امکان ورود به بازار محصولات طبیعی و اکولوژیکی را برای اروگوئه فراهم می‌کند.
تلاشگرانی نظیر «شرکت گوشت گاوهای علف‌خوار اروگوئه» و «شرکت محصولات طبیعی اروگوئه» در نظر دارند تا اروگوئه را به تولیدکننده عمده‌ای از گوشت، شراب و سایر فرآورده‌های خوراکی تبدیل کنند. اخیراً صنعتی بر مبنای جهانگردی مرتعی در حال شکل‌گیری است که بر مضامین سنتی و فولکوریک فرهنگ کائوچو و منابع به جای مانده از مراتع تاریخی دوران طلایی کشور اروگوئه، تاکید دارد.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 3:30 عصر توسط Mirzaali